Najbliższa niedziela w Sandomierzu upłynie pod znakiem uroczystości ku czci błogosławionego Wincentego Kadłubka, patrona miasta i diecezji sandomierskiej.
Mówi biskup Krzysztof Nitkiewicz:
W niedzielę (13 października) w ramach odpustu będzie można obejrzeć w witrynach okiennych oraz przestrzeni Starówki prezentację postaci w ramach „Żywych witryn historii”, nawiązujących do legend i historii Sandomierza. Nie zabraknie również kramów i stoisk, prezentujących tradycyjne przysmaki, rękodzieło oraz pamiątki.
Uroczystości rozpocznie o 10.00 w kościele św. Michała Archanioła – procesja z relikwiami bł. Wincentego Kadłubka do Katedry. O 10.30 w katedrze msza św. odpustowa ku czci bł. Wincentego Kadłubka pod przewodnictwem biskupa Krzysztofa Nitkiewicza. Homilie na uroczystościach odpustowych ku czci błogosławionego patrona diecezji oraz miasta Sandomierza wygłosi opat Archiopactwa Cystersów w Jędrzejowie, o. Rafał Ścibiorowski.
Po mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu, modlitwa o kanonizację, uroczyste Te Deum oraz błogosławieństwo.
Bł. Wincenty Kadłubek od najmłodszych lat związany jest z Ziemią Sandomierską. Urodził się w Karwowie na terenie parafii Włostów ok. 1150 r. Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku. Nauki pobierał w Krakowie, a dzięki finansowemu wsparciu kształcił się również w Paryżu i Bolonii. Po powrocie do kraju był blisko związany z księciem Kazimierzem Sprawiedliwym. Przed rokiem 1189 przyjął święcenia kapłańskie. Zaczął również pisać Kronikę Polski. W roku 1194 objął urząd prepozyta Kapituły Sandomierskiej i przeniósł się do Sandomierza, aby po kilku latach wrócić do Krakowa jako biskup. Dziesięcioletni okres pasterskich rządów Wincentego Kadłubka zapisał się w Krakowie jako pontyfikat dobrego i wzorowego biskupa. Umiał zjednywać nie tylko wiernych, ale i kapłanów, szczególną sympatią darzył zakon cystersów. Brał udział w soborze Laterańskim IV w 1215 roku. Po powrocie z soboru Wincenty Kadłubek pozostał jeszcze trzy lata na stolicy krakowskiej. W roku 1218 zrzekł się urzędu biskupa i przeniósł się do klasztoru cystersów w Jędrzejowie gdzie 8 marca 1223 r. zmarł. Jego kult został oficjalnie zatwierdzony w roku 1764.
(Joanna Sarwa)