Tegoroczne Dni Papieskie, które odbywały się w Mielcu były okazją do spojrzenia na cały pontyfikat Jana Pawła II , pod hasłem Świętymi Bądźcie. Nie zabrakło licznych koncertów, kiermaszy wydawnictw katolickich, jak i spotkań z zaproszonymi gośćmi. Wśród nich byli s. Małgorzata Chmielewska polska siostra zakonna, przełożona Wspólnoty „Chleb Życia” oraz ks. dr hab. Janusz Królikowski (prof. Uniwersytetu papieskiego JP II w Krakowie)
s. Małgorzata Chmielewska
Jej brązowy habit i białą chustkę na głowie znają wszyscy. Tak samo jak wysoką, szczupłą sylwetkę i ostry głos. Przyznaje, że robiła w życiu wiele rzeczy. Była nauczycielką, sprzątaczką w męskim klasztorze, pracowała z niewidomymi, odwiedzała kobiety w więzieniu, czasem zabierała do siebie na przepustki. Od wielu lat mieszka z bezdomnymi, alkoholikami, samotnymi matkami i recydywistami po długich wyrokach. Dla większości jest postacią charyzmatyczną. Po ukończeniu nauki w szkole średniej rozpoczęła studia biologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dopiero po ich zakończeniu zwróciła uwagę na katolicyzm. Początkowo myślała o wstąpieniu do zakonu benedyktynek, następnie do małych sióstr Karola de Foucauld. Pracowała jako katechetka z niewidomymi dziećmi w Laskach i w duszpasterstwie niewidomych u ks. Stanisława Hoinki na ul. Piwnej w Warszawie. Organizowała także pomoc dla kobiet z więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. W 1990 wstąpiła do wspólnoty „Chleb Życia” w Bulowicach koło Kęt, śluby wieczyste złożyła we Francji w 1998 roku. Obecnie prowadzi domy dla bezdomnych, chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn.
ks. dr hab. Janusz Królikowski (prof. UP JP II w Krakowie)
Maturę zdał w 1982 r. w Zespole Szkół Zawodowych w Mielcu. Teologię studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie (1982-1888), gdzie uzyskał magisterium z teologii. W 1988 r. przyjął święcenia kapłańskie, a następnie w latach 1988-1991 pracował w duszpasterstwie w parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Gorlicach (Glinik Mariampolski). W latach 1991-1995 studiował teologię w Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat pod kierunkiem prof. Josè M. Yanguasa. W latach 1995-1996 studiował w Papieskim Instytucie Wschodnim w Rzymie, uzyskując licencjat z kościelnych nauk wschodnich. W latach 1993-1995 studiował w Instytucie Św. Tomasza przy Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, uzyskując specjalizację z Św. Tomasza z Akwinu. W 2003 r. habilitował w zakresie teologii dogmatycznej na Papieskiej Akademii Teologicznej w Tarnowie. Od 1996 r. wykłada teologię w Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża, a od 1997 r. w Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie (PAT); kierownik Katedry Teologii Dogmatycznej na stanowisku profesora PAT (2007).
Jak sam mówi stara się uprawiać teologię wrażliwą na współczesne wyzwania w kontekście zasady wzajemnego powiązania misteriów (nexus mysteriorum), osadzając ją mocno w relacji do historii rozwoju dogmatów oraz życia Kościoła w poszczególnych epokach i uwarunkowaniach kulturowych. Zwraca uwagę na wpływ doktryny chrześcijańskiej na życie społeczne i wytwory kulturowe, w szczególności w zakresie sztuki chrześcijańskiej. Podejmuje zagadnienia z zakresu historii duchowości, historii sanktuariów diecezji tarnowskiej oraz historii lokalnej.
(Tomasz Łępa)
