W Stalowej Woli dyskutowano o zagrożeniach czyhających na dzieci i młodzież w Internecie. Cyberprzemoc, e-uzależnienia, czy seksting między innymi tym problemom zagrażającym nastolatkom poświęcony był wykład doktora Macieja Dębskiego
’Cyberprzemoc, e-uzależnienia, seksting – problemy nastolatków w Internecie’ pod takim hasłem w Stalowej Woli przeprowadzono ciekawe działanie. To objęło warsztaty dla dzieci i młodzieży oraz wykład i dyskusję dla nauczycieli, pedagogów i rodziców.
Wydarzenie zorganizowała Społeczna Szkoła Podstawowa we współpracy ze Stowarzyszeniem „Następne Pokolenie” oraz „Business Training.
Ważnym elementem wydarzenia był wykład na temat problemów nastolatków w Internecie, który poprowadził doktor Maciej Dębski, prezes Fundacji „Dbam o mój zasięg”.
Maciej Dębski mówił, że w dobie komputeryzacji, smartfonów i wszechobecnych multimediów nie ma szans na kompletne odcięcie młodych ludzi od możliwości jakie niesie ze sobą Internet. Zresztą nie o to też chodzi.
Ważna jest równowaga i uważność dorosłych, ale też uświadomienie młodym ludziom konsekwencji, skutków i zagrożeń czyhających w sieci
W tej gonitwie da wszystkim rodzice muszą znaleźć czas dla swoich dzieci. Chodzi o wspólne jego spędzanie, słuchanie tego co mówią i czym chciałyby się podzielić z rodzicami, też o zainteresowanie ich czymś więcej niż komórką
Na to czy dzieci są bezpieczne w sieci ma również wpływ środowisko, czyli bezpieczeństwo i akceptacja otoczenia. To także higieniczny tryb życia
Czasami rodzice niestety sami dają zły przykład młodym ludziom
Dyrektor Społecznej Szkoły Podstawowej w Stalowej Woli Agnieszka Iwan stwierdziła, że im więcej mówi się o zagrożeniach w sieci tym lepiej. Ważne żeby młodzi ludzie wiedzieli jak się zachować w sytuacji ich wystąpienia.
W prawdzie stalowowolska Szkoła Społeczna jest szkołą bez komórek, ale już poza szkołą takiej ochrony nie ma. Dlatego wiedza jest potrzebna zarówno nauczycielom jak i rodzicom
Wykład i dyskusję poprzedziły warsztaty z dziećmi i młodzieżą w szkole
Stąd potrzeba takich spotkań, które pozwolą wypracować narzędzia, ale też podzielić się doświadczeniami jak pracować z dziećmi w obliczu tych zagrożeń, aby ich skutki w jak najmniejszym stopniu odbiły się na psychice dzieci.
